اليك اتيت بكبريائى المجروح بل المسلوب المغتصب ممن لا يشبهون الانسان
اتيت اداعب فى احلامى التى هى انتى يا انثى نصبت نفسها ملكة وصنعت عرشها بجميل الاشياء
انثى هربت من ذلك العرس النوبى
هربت فى شكل اهزوجه بل عطرا تجملت به اجمل الحسان
هربت لكى تكون حائط مبكائى ومعبدى وحضن امانى فى زمن الهواجس وتضاريس الظنون الغريبه
اليك اقول كل الكلمات الحالمه وكل الاشعار التى تبحث عن مخرج هروبها الى داخل ذات من تعرف معانيها
انى احببتك وبهذا اعترف
انى اقسم بدماء الشهداء وطيبة امى واهل بلادى واحلامى الانسانيه الجميله احبك انا بكل الطقوس احبك
فى فرحى وفى حزنى وشرودى احبك
بجميل ظنونى احبك
فهل بعد هذا احترق
ام اغترب
ام ماذا تقتلنى الحيره وانا افكر فى مصيرى وتتملكنى جدلية ثم ماذا بعد البوح والحب
فهل تقولى مثل ما انا اليك اقول